یادم میاد میگفتیم ای زن به تو از فاطمه اینگونه خطاب است . ارزنده
نخست وزیر من
اونموقع ها مدرسه که میرفتیم.
نخست وزیرمون کی بود؟ موسوی
مانتو ، شلوار، مقنعه ها مشکی بود.
فتوای کی ؟؟ نخست وزیرمون بود.
از در مدرسه که ، تو میرفتی.
سرتا پاتو میکشیدن به چار میخ.
جوراب سفید؟ بدو برو تو دفتر.
مفسد فی الارض شدی تو دختر.
اونموقع ها گشت ما ارشاد نبود.
چی بود اگه گفتی؟ ؟ جندالله بود.
مانتو کوتاه؟؟ آرایش؟؟
نه بابا! آستین کوتاه
موی بلند مردا !!
رنجی دادن مارو تو ، مدرسه ها
ما که بودیم بچه های انقلاب
هیچی برای خودمون نداشتیم.
راضی بودیم،امام و دینو داشتیم.
آی موسوی که رنگ تو سیاه بود.
مشکی نه ها که رنگ عشقه امروز!!!
روزگارو به کام ما سیاه کرد.
روسری گل گل زهرا خانم
اونموقع هارنگ سیاه ما بود.
جرات حرف زدن مگه ما داشتیم.
برای چی ؟؟ نخست وزیرو داشتیم.
حالا همش رنگ تو چی شده ؟؟ سبز
تو دست کی؟؟ رنگین کمونهای شهر
یادت رفته کجای کار بودی تو؟؟
اونموقع ها با جند اللله سوزوندی.
الان با وعده های ارشاد موندی؟؟؟؟؟؟
بس کن نشو برای ما بنی صدر
مجبور بشیم بندازیمت توی سطل.